เปปเปอร์มินต์เป็นพืชสมุนไพรทั่วไป บันทึกในตำรับยาทางการแพทย์สามารถสืบย้อนไปถึงยุคกรีกเมื่อหลายพันปีก่อน โดยทั่วไปแล้ว ลำต้น ใบ และดอกของสะระแหน่ส่วนใหญ่จะถูกกลั่นและสกัด ส่วนประกอบหลักคือเมนทอลและเมนโทน มักใช้ในเวชสำอาง ผลิตภัณฑ์สุขอนามัยส่วนบุคคล ผลิตภัณฑ์อาหารและยา

โดยทั่วไปแล้วน้ำมันเปปเปอร์มินต์จะใช้ในการรักษาผิวหนังหรือเยื่อเมือกของเนื้อเยื่อผิวหนังเพื่อสร้างความรู้สึกเย็นเพื่อบรรเทาอาการไม่สบายและความเจ็บปวดจากการถูกยุงกัด น้ำมันเปปเปอร์มินต์ยังมีฤทธิ์ผ่อนคลายตับ ควบคุมชี่ และส่งเสริมการเกิดอหิวาตกโรค โดยทั่วไปแล้ว น้ำมันเปปเปอร์มินต์ส่วนใหญ่จะใช้รักษาโรคถุงน้ำดีอักเสบเรื้อรังและความเมื่อยล้าของนิ่วในตับและถุงน้ำดี มีผลดีต่อการรักษาโรคกระเพาะอาหารเมื่อยล้าจากความร้อนชื้น

1. ส่วนใหญ่ใช้ในผลิตภัณฑ์สุขอนามัยช่องปาก เช่น ยาสีฟันและผงฟัน และในยาบางชนิด เช่น สารทำความเย็น ยาขับลม ต้านการอักเสบ ยาแก้ปวด และสารกระตุ้น ยังใช้ในผลิตภัณฑ์หลังโกนหนวด เครื่องสำอางบางชนิด ยาสูบ และอาหารอีกด้วย

2. ใช้ในสาระสำคัญและยาเป็นตัวกระตุ้น

3. มักใช้กับน้ำมันเปปเปอร์มินต์ในยาสีฟัน ลูกอม ไวน์ น้ำยาบ้วนปากยาสูบ

4. ใช้เป็นหลักในการเตรียมสาระสำคัญของเปปเปอร์มินต์ที่ละลายน้ำได้ (ปริมาณประมาณ 10%) และสาระสำคัญของเปปเปอร์มินต์ที่ละลายได้ในน้ำมัน (ปริมาณมากถึง 38%) หรือเพิ่มโดยตรงลงในเครื่องดื่มเพื่อความสดชื่น ไวน์ กัมมี่ และหมากฝรั่ง ( จำนวนมากถึง 6%) ) เป็นต้น

การใช้งานพิเศษ: การใช้น้ำมันเปปเปอร์มินต์ทางการเกษตรเป็นการควบคุมศัตรูพืชและโรคต่างๆ เนื่องจากเปปเปอร์มินต์เองสามารถนำมาใช้ทำอาหารได้ทุกประเภท และยังสามารถใช้ไล่ยุงได้อีกด้วย

เปปเปอร์มินต์ไม่ได้เป็นเพียงยาจีนโบราณเท่านั้น แต่ยังเป็นสารสำคัญชนิดหนึ่งด้วย ดังนั้น เปปเปอร์มินต์จึงปลูกกันอย่างแพร่หลายในประเทศไทย ฝรั่งเศส เยอรมนี และนำมาสกัด

น้ำมันเปปเปอร์มินต์ใช้ในการเกษตรเพื่อป้องกันและควบคุมโรคและแมลงศัตรูพืช ตัวอย่างเช่น แมลงวันผลไม้ ซึ่งเป็นแมลงชนิดหนึ่งที่กัดผักและผลไม้ จะอยู่ห่างจากมันทันทีเมื่อพวกมันเจอสเปรย์น้ำมันเปปเปอร์มินท์ กลัวกลิ่นน้ำมันเปปเปอร์มินต์